وضعیت محیط زیست کردستان: تخریب عمدی و دشمنی تاریخی جمهوری اسلامی ایران

  نویسنده: مریم عادلخانی

کردستان، با دارا بودن یکی از زیباترین و غنی‌ترین طبیعت‌های ایران، می‌توانست به عنوان یکی از پیشگامان توسعه پایدار و اقتصادی در کشور عمل کند. جنگل‌های انبوه زاگرس، رودخانه‌های پرآب، زمین‌های کشاورزی حاصلخیز و چشم‌اندازهای طبیعی بکر، این منطقه را به بهشتی برای توسعه صنایع مرتبط با گردشگری، کشاورزی ارگانیک، و انرژی‌های تجدیدپذیر تبدیل کرده است. کردستان به‌طور بالقوه می‌توانست الگویی برای توسعه پایدار در ایران باشد، به گونه‌ای که با بهره‌برداری مسئولانه از منابع، هم طبیعت حفظ شود و هم معیشت مردم بهبود یابد.

با این حال، سیاست‌های مخرب و نادرست جمهوری اسلامی در طی دهه‌های اخیر، این منطقه را به یکی از آسیب‌پذیرترین نقاط ایران تبدیل کرده است. سیاست‌هایی که نه تنها به تخریب گسترده محیط زیست منجر شده، بلکه منابع طبیعی کردستان را از بهره‌برداری‌های محلی و سازنده محروم کرده است. آتش‌سوزی‌های عمدی جنگل‌ها، بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آب و معدنی، و سدسازی‌های غیراصولی تنها بخشی از این اقدامات بوده‌اند. این سیاست‌ها نه تنها زیست‌بوم کردستان را نابود کرده‌اند، بلکه اقتصاد محلی را فلج کرده و فرصت‌های شغلی بسیاری را از بین برده‌اند.

چرا سرنگونی قهرآمیز جمهوری اسلامی امری ضروری است؟

نویسنده: مریم عادلخانی

بررسی علل ماندگاری جمهوری اسلامی علیرغم نارضایتی عمومی جمهوری اسلامی ایران، به‌رغم تمامی بحران‌ها و مشکلاتی که در طول حیات خود با آن مواجه بوده است، همچنان به‌عنوان یک رژیم حاکم در ایران باقی مانده است. این مسئله زمانی پیچیده‌تر و حیرت‌آورتر به نظر می‌رسد که به ناکارآمدی‌های ساختاری، فساد درون‌سیستمی، سرکوب‌های گسترده و نارضایتی‌های عمومی عمیق توجه کنیم. به‌ویژه با در نظر گرفتن تجربه‌های تاریخی مشابه که در آن‌ها رژیم‌ها به دلیل فشارهای اجتماعی یا خارجی دچار فروپاشی یا تغییرات بنیادین شده‌اند، تداوم جمهوری اسلامی ایران نیازمند تحلیل دقیق و جامع است. در این تحلیل، عواملی که موجب بقای این رژیم علی‌رغم بحران‌های مداوم شده‌اند، به‌طور عمیق‌تری مورد بررسی قرار می‌گیرند. این عوامل عمدتاً بر بهره‌برداری از ابزارهای مختلف سیاسی، اجتماعی و روانی تأکید دارند که در راستای حفظ قدرت و کنترل جامعه به کار گرفته شده‌اند.